Του Δημήτρη Δένη

Ακούγονται πολλά και διάφορα εδώ και μέρες για το ποιοι θα στελεχώσουν τις αντιδημαρχίες και τις προεδρίες των οργανισμών του Δήμου. Τα “υλικά” που διαθέτει ο Δήμος είναι συγκεκριμένα. Καλά – κακά, αυτά είναι! Άρα ας μην έχουμε απαιτήσεις από τον Δήμαρχο να μας φτιάξει πχ παστίτσιο χωρίς κιμά! Κι επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, ας τους πάρουμε έναν έναν…

Νταντάμης: Είτε τον συμπαθείς, είτε όχι, δεν θα πάψει ποτέ να είναι ένας έμπειρος μηχανικός και εργολάβος. Αμετακίνητος και φυσικός εταίρος του Δημάρχου.

Κυριακίδης: Τα πήγε καλά και στα σκουπίδια και στις κοινότητες (βασικά στα έργα και στις κατασκευές). Από όπου φεύγει, αφήνει ψηλά τον πήχη, πράγμα άδικο γι αυτόν που θα τον αντικαταστήσει. Επιστρέφει μάλλον στην καθαριότητα.

Τερζίδου: Στον τουρισμό έδεσε πολύ καλά. Θα είναι χαζομάρα να μετακινηθεί ή να αντικατασταθεί.

Πούλιου: Ένα στοίχημα ευσυνειδησίας, εργατικότητας και εντιμότητας που κερδίθηκε στα δημοτικά πάρκινγκ. Θέλει κότσια να κάνεις το ξεσκαρτάρισμα που έκανε από τις πρώτες κιόλας μέρες της θητείας της εκεί. Η ευχάριστη έκπληξη για μένα! Να μείνει; Να μείνει! Αλλά έχουμε και τις…μεταγραφές!

Συμεωνίδης: Επιστρέφει μάλλον στο “υπουργείο δημοσίων έργων”, μετά από μια ουδέτερη θητεία στην ηλεκτρική καρέκλα της ΔΕΥΑΚ. Εκεί όμως η σύγκριση με τα πεπραγμένα Κυριακίδη (κι ας ήταν θεωρητικά στις…κοινότητες!), θα είναι αναπόφευκτη…

Μπουσνάκης: Καλά ήταν στην ΔΗΚΕΔΗΚ (να τρέχουν άλλοι και να ασχολείται αυτός με το Λιμενικό ταμείο). Μια επιστροφή του στην προεδρία της ΔΕΥΑΚ, θα ήταν πισωγύρισμα για τον Δήμο ολόκληρο, αφού ιστορικά ήταν ο πρόεδρος που στις θητείες του εκεί δημιουργήθηκαν τα μεγαλύτερα χρέη! Γιατί είναι άλλο η ικανότητα κάποιου να εκλέγεται εύκολα, άλλο το να έχει φανταστικές δημόσιες σχέσεις και άλλο το να διοικεί. Κι εμείς κάπου τα μπερδέψαμε…

Ντόντης: Ικανός, λένε τον προορίζουν για “υπουργό οικονομικών”. ΛΑΘΟΣ! Μια χαρά είναι ο Γιάννης ο Νταντάμης εκεί. Στην ΔΕΥΑΚ να τον πάνε άμεσα μαζί με τον Τσιαλό και να κρατήσουν και Μορφακίδη εκεί, ώστε να τους δείξει γρήγορα τα κατατόπια. Δεδομένων των οικονομικών συνθηκών, δεν είμαστε ούτε για πειράματα, ούτε για οδυνηρά πισωγυρίσματα…

Τσιουκάνης: Μάλλον επιστρέφει στο πράσινο (ορθώς), κακώς αντικαταστάθηκε πέρσι στα αδέσποτα. Έγκλημα. Αν είχε παραμείνει, το πρόβλημα θα είχε ήδη λυθεί. Κυριάρχησαν όμως οι πιέσεις, τα μικροσυμφέροντα και οι μικρόνοες λογικές κάποιων πονηρών και πλέον δεν θέλει κανείς σοβαρός (αιρετός ή ειδικός) να ασχοληθεί…

Πιπίτσα: Ακούγεται για αντιδημαρχία (να ναι κι οποία να ναι). Κάποτε για τον χορό της ΝΟΔΕ του 2020, της έδωσαν 10 προσκλήσεις να πουλήσει και να βρει και κάποιο δώρο. Ούτε δώρο μπόρεσε να βρει, ούτε πρόσκληση πούλησε, πλην της δικής της! Εκεί στον Δήμο, αν θέλετε οπωσδήποτε έναν Μακρίδη στο “κυβερνητικό σχήμα”, υπάρχει ο Νίκος!

Βαϊνάς, Μπεϊνάς, Κατανάς, Μπαρμπαγεωργόπουλος Κεραμιδιώτης κτλ, μπορούν να κλείσουν όποια “θεσμική τρύπα” τους ζητηθεί, με αξιοπιστία και συνέπεια. Αν έχουν ικανότητες; Έχουν! Αλλά όλα εξαρτώνται από το αν και στο που θα χρησιμοποιηθούν. Όλοι κρίνονται στην πράξη!

Φυσικά όλα τα παραπάνω είναι η δική μου γνώμη (ή έστω η συνισταμένη όσων ακούω κάθε μέρα από συμπολίτες). Η πόλη έχει Δήμαρχο, αυτός αποφασίζει, αυτός θα πάρει τα μπράβο (και τις ψήφους) και αυτός θα φάει μαύρο, αν κάνει λάθος επιλογές…