Ήταν νεότατη, αεικίνητη, υπερδραστήρια, ευγενής, πολιτικά και κοινωνικά ενεργή, εξαιρετική μητέρα και σύζυγος.

Για την εδώ και 3 μόλις χρόνια φίλη και συναγωνίστριά μου την Ρούλα τη Βαβατσούλα ο λόγος. Καθηγήτρια Ιταλικών, πρόεδρος στις “Ατηρες” Κατερίνης, αιρετό μέλος της ΔΕΕΠ (πρώην ΝΟΔΕ), φιλάνθρωπη και ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Ρούλα πάλαιψες σαν λιοντάρι με το θηρίο, με αξιοπρέπεια και χωρίς γκρίνια, μιζέρια ή θυμό. Αξιοπρέπεια, αυτή είναι η λέξη που θα μου έρχεται στο νου, κάθε φορά που θα σε θυμάμαι.

Γιώργο, Αλεξάνδρα, κουράγιο…